fitnə

fitnə
is. <ər.>
1. Qarışıqlıq, ara pozma, ara qarışdırma; adamları, camaatı və s. birbirilə vuruşdurmaq, aralarını pozmaq üçün gizlicə hazırlanan qəsd, xəyanət, fitnəfəsad; provokasiya. Sən ömründə fitnə toru qurmamısan; Min insanla bölüşmüsən qismətini. S. V.. <Salatın:> Əgər onun fitnəsi olmasaydı, bibim nə müridlərin meyxanasına gedərdi, nə də başına bu iş gələrdi. İ. Ş.. Fitnə salmaq (törətmək) – araya nifaq salmaq, ara qarışdırmaq, fəsad törətmək. Paşa bəy Nəbinin yoldaşları arasına fitnə salır. «Qaçaq Nəbi». // Fitnəçi. Fitnə adamdır.
2. məc. Qurğu, tələ, hiylə. <Vəzir:> Kəs səsini, ay ləçər, məni dilə basdırma, dəxi mən səni tanıdım, bu qədər fitnə və feil tamam sənin işin imiş. M. F. A.. Səba xanım bütün macəra və fitnəni öz şəxsində mərkəzləşdirdiyinə baxmayaraq, onun zahiri gözəlliyi təbiətin möcüzələrindən idi. M. S. O..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • fitnəli — 1. Bax fitnəkar. 2. məc. sif. Fitnəyə, fəsada bais olan, fitnə salan. Həm söylə, nigar sağ, əsənmi; Ol fitnəli yar sağ, əsənmi? X.. Heyvan kimi bir barədə palçıqda qalanda; Sal fitnəli söz ortalığa, hövsələtəng ol! M. Ə. S.. fito <yun. phyton… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fitnəçi — is. və sif. Fitnə törədən, araqarışdıran, fitnə fəsad salan, adamları birbirilə vuruşduran, onların arasına təfriqə salan; provokator. // Məc. mənada. <Böyükxanım> başı üstündən aynanı götürüb, fitnəçi gözlərini aynaya açıb baxırdı. M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fitnəcu — ə. və f. fitnə salmağa bəhanə axtaran …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fitnəgər — ə. və f. bax: fitnəkar …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fitnəkar — is. <ər. fitnə və fars. . . . kar> bax fitnəçi. Fitnəkar adam. O, çox fitnəkarları ifşa etmişdi. – Hüsaməddinin fikirləri bir daha bu fitnəkar qadının <Qətibənin> gəncliyinə qayıtdı. M. S. O.. Dağ uçdu? Uçruldu? – Bilinmir bu sirr!… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fitnə-fəsad — is. <ər.> bax fitnə 1 ci mənada. Araya fitnə fəsad salmaq. – Biri də çolaq Məcid özüdür. Çox fitnə fəsad sevən adamdır. B. T.. <Saray vəziri> öz xeyri üçün məmləkətdə fitnə fəsad qalmırdı ki, törətməsin. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fitnəkarlıq — is. Fitnə törətmə, araqarışdırma, fitnə fəsad salma; provokasiya, provokatorluq. Faşistlər yeni yeni fırıldaqlara və fitnəkarlıqlara əl atırdılar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fitnəkar — ə. və f. fitnəkar, fitnəçi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fitnəfis — (Salyan) şey, əşya. – Dünən gəldim, öydə bi dənə fitnəfis tappadım …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • fitnəamiz — ə. və f. fitnəçi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”